Talgklierhyperplasie
Wat is talgklierhyperplasie?
Talgklierhyperplasie is een goedaardige huidafwijking waarbij de talgklieren in de huid vergroot raken. Dit leidt tot de vorming van kleine, geel-witte tot huidkleurige bultjes met een centrale indeuking. Deze plekjes komen vooral voor op de gezichtshuid, met name op het voorhoofd, de wangen en de neus. Talgklierhyperplasie ontstaat meestal op latere leeftijd en wordt vaker gezien bij mensen met een vette huid. Hoewel de bultjes onschuldig zijn, kunnen ze cosmetisch storend zijn of door hun reliëf makkelijk geïrriteerd raken.
Hoe wordt talgklierhyperplasie behandeld?
Talgklierhyperplasie vereist geen medische behandeling, maar kan verwijderd worden als de plekjes cosmetisch storend zijn. Bij Kliniek Ebbelaar bieden wij de volgende behandelingsopties:
- Elektrocoagulatie
- Cryotherapie (bevriezing) met vloeibare stikstof
- Chemische peelings
- Persoonlijk huidverzorgingsplan met actieve ingrediënten
- In extreme gevallen kan behandeling met oraal isotretinoïne worden gegeven.
Voorafgaand aan een behandeling beoordeelt de arts of de huidafwijking goedaardig is. Bij twijfel over de diagnose wordt een behandeling afgeraden totdat nader onderzoek is verricht.
Hoe ontstaat talgklierhyperplasie?
Actinische keratose ontstaat door langdurige blootstelling aan UV-straling, wat leidt tot beschadiging van het DNA in huidcellen. Dit veroorzaakt abnormale verhoorning en celgroei. Factoren die bijdragen aan het ontstaan zijn:
- Huidtype: Mensen met een lichte huid, blond of rood haar en blauwe ogen hebben een hoger risico.
- Leeftijd: De kans op actinische keratosen neemt toe met de leeftijd. Ongeveer 10-25% van de personen boven de 40 jaar heeft actinische keratose.
- Zonblootstelling: Beroepen of activiteiten die veel buiten plaatsvinden verhogen het risico.
Welke klachten geeft talgklierhyperplasie?
Talgklierhyperplasie veroorzaakt meestal geen lichamelijke klachten, maar kan cosmetisch storend zijn. Soms kunnen de plekjes:
- Irriteren door wrijving (bijvoorbeeld bij het scheren of bij aanraking).
- Verwarren met andere huidaandoeningen, zoals acne of basaalcelcarcinoom.
- In aantal toenemen, vooral na langdurige blootstelling aan de zon.
Bij wie komt talgklierhyperplasie voor?
Talgklierhyperplasie komt ongeveer even vaak voor bij vrouwen als mannen. Het komt verder het meest voor bij:
- Mensen vanaf middelbare leeftijd (vaak vanaf 40-50 jaar).
- Mensen met een vette huid en acne
- Mensen die langdurig blootgesteld zijn aan zonlicht
Hoewel de aandoening onschuldig is, wordt het soms verward met andere huidafwijkingen.
Hoe ziet talgklierhyperplasie eruit?
Talgklierhyperplasie is te herkennen aan kleine, verheven bultjes op de huid, die meestal tussen de 1 en 5 mm groot zijn. De bultjes hebben een geel-witte, huidkleurige of lichtroze tint en kunnen soms een centrale indeuking vertonen. Dit komt doordat de talgklieren vergroot zijn en zich direct onder de huid bevinden. Tagklierhyperplasie heeft soms een lichte glans en kan soms enigszins doorzichtig lijken. De plekjes verschijnen voornamelijk op delen van het gezicht die veel aan de zon zijn blootgesteld, zoals het voorhoofd, de wangen en de neus.
Hoe wordt de diagnose gesteld?
De diagnose van talgklierhyperplasie wordt meestal gesteld op basis van het klinische beeld. Bij Kliniek Ebbelaar beoordelen we de huidafwijking met dermatoscopie, een speciale loep met verlichting om de structuur van de bultjes te analyseren. Met Visia® huidanalyse brengen we de structuur van de huid en de mate van talgklierhyperplasie in kaart.
Talgklierhyperplasie kan lijken op:
- Dermale naevi (een vorm van moedervlekken)
- Sebaceomen
- Syringomen (kleine, goedaardige zweetklierbultjes)
- Basaalcelcarcinoom (een vorm van huidkanker)
- Comedonen of microcysten bij acne
- Steatocystoma multiplex (een zeldzame aandoening met talgkliercysten).
In zeldzame gevallen wordt een stukje weefsel verwijderd voor microscopisch onderzoek om andere huidaandoeningen uit te sluiten.